Met een stralend blauwe lucht, volop zonneschijn en een heerlijke temperatuur hebben we vanmorgen Jasper alweer achter ons gelaten. Vandaag opnieuw een korte maar prachtige route voor de boeg, op weg naar Mount Robson. Nog maar net op weg zag pa een grizzlybeer in het weiland dus snel de auto in zijn achteruit gezet. Maar wat bleek, mama grizzly had twee kleine beertjes, echte pluizebolletjes! Terwijl mama beer zich tegoed deed aan het gras en de paardebloemen verdwenen de cubs telkens achter het hoge gras om te gaan liggen om korte tijd later op te springen en achter hun moeder aan te rennen als die weer een paar stappen had gezet. Wat blijft dat toch fantastisch zo'n ontmoeting.
Vervolgens onze weg vervolgd naar Mount Robson, de hoogste berg van de Rocky Mountains met een hoogte van bijna 4000 meter. Ondanks dat we hier vaker zijn geweest wilden we nu de wandeling lopen naar Kinney Lake, 9 kilometer heen en weer. Vooraf eerst geïnformeerd naar de condities van de trail, zeker na de winterse omstandigheden van de laatste keer. Gelukkig bleek het pad in prima staat en goed te lopen. Vanwege de hoogte van Mount Robson ontstaan er vaak wolken en regent het hier regelmatig. Daarom groeien er ook andere bomen (ceders) en leek de natuur onderweg soms een beetje op een rainforest. Eenmaal bij Kinney Lake was het uitzicht fantastisch en het water heeft ook hier weer een onwaarschijnlijk blauwe kleur, zo mooi. Op een bankje genoten van de prachtige natuur en de nodige plaatjes geschoten voordat we aan de terugweg begonnen.
Vanaf Mount Robson hoefden we nog maar een klein stukje naar onze bestemming. We zitten op een fantastische plek, midden in de natuur en vanaf onze veranda torent Mount Robson hoog boven ons uit en zien we het water beneden in het dal stromen. Lopend vanaf de auto naar onze lodge bleek er een zwarte beer te lopen, op zo'n 30 meter vanaf de veranda en vanavond stond er een hert naar ons te kijken, hier willen we wel dagen blijven!
Zo dicht in de natuur ontbreekt het echter aan de nodige faciliteiten (we stellen het al dagen zonder ineternet dus ook dit bericht zal worden geplaatst als we alweer vertrokken zijn).
Ook een restaurant of eetgelegenheid is er nauwelijks, behalve 30 km verderop in Valemount. Bij navraag bleek er echter een restaurantje te zijn ongeveer tien minuten rijden, in Tete Jaune. Dikwijls zijn de restaurantjes hier functioneel en vaak wat sfeerloos maar goed, je moet toch eten. Tot onze verassing bleek het restaurantje aan de Fraser River te liggen, zittend op een terrasje buiten terwijl de kolibries langs komen vliegen. Opnieuw erg verassend.
We werden bediend door een zeer aardig man en niets geen functioneel gedoe. We hebben genoten en heerlijk gegeten en er bijna tweeënhalf uur gezeten. Toen we vroegen naar de mogelijkheid om er te ontbijten vertelde hij dat ze morgen gesloten zijn, onmiddellijk bood hij aan om voor ons wel ontbijt te willen maken want hij was toch wel aanwezig. Nou, dat aanbod hebben we meteen aangenomen.
Morgen gaan we verder naar Lac des Roches, even voorbij Clearwater en Well's Gray Provincial Park. Daarmee komt ook onze vakantie tot een einde, woensdag gaan we terug naar Kelowna. We hebben besloten de laatste twee dagen te schrappen aangezien de laatste bestemming nog een eindje uit de richting is. We zijn moe maar ook erg voldaan van de hele reis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten